در پی روند نامشخص واردات محصولات پتروشیمی از چین به عنوان بزرگترین تولید کننده و مصرف کننده همزمان فعلی محصولات پتروشیمی و پالایشگاهی، شرایط برای این بازار به اصطلاح به به خنسی خورده است، این در حالی است که دو واحد جدید هیدروژن زدایی پروپان در چند وقت آتی به مرحله بهره برداری خواهند رسید.
همزمان به دلیل تقاضای داخلی به وجود آمده در بازار های دوردست که متاسفانه برای ایران کماکان با واسطه های چند جانبه به خصوص تاجران چینی قابل دسترس هستند، مانند ژاپن و کره جنوبی، باعث شده است که این بازار باالقوه تبدیل به بازاری برای رقبای ما به خصوص عربستان گردد. در ژاپن، به دنبال حضور تعدادی از تولیدکنندگان در بازار نقدی برای خرید محموله، تقاضای داخلی اخیرا افزایش یافته است، که این امر منجر به کمتر شدن محموله های نقدی برای صادرات شده است. از آنجایی که در کره جنوبی یکی از تولیدکنندگان صنایع پایین دستی پلی پروپیلن مقدار زیادی از محموله های پروپیلن داخلی را خریداری کرده است، تعدادی از تاجران با مشکلاتی برای خرید محموله های نقدی مواجه شده اند.
با توجه به شرایط تشریح شده، صادرات و فروش محموله های جنوب شرقی آسیا به مراتب سخت تر از گذشته شده است، در چین نیز خریداران این محصولات علاقه و عجله ای برای تحویل دادن بار هایی با زمینه “اوت” ندارند چون در جریان آن دو واحد هیدروژن زدایی پروپان هستند که در نیمه ژوئن فعالیت خود را آغاز کنند.
مشکل دوم این است که در چنین شرایطی نمی توان تشخیص داد که آیا خریداران کوچکتر می توانند از عرضه باالقوه جدید از شرق چین بهره مند بشوند یا خیر؟
